ingehaald door een Tanzaniaan

Niet vermoedend loop ik mijn loopje van richards office op weg naar mijn hostel. Niet is anders dan anders. Maar toch dan opeens, van langszij... In een poging de scene te ontsnappen, waar ik onderdeel van lijkt te zijn geworden, werp ik schichtig een blik in de ruit naast me, welke me doet verzekeren, dat ik nog steeds mijn blanke huidskleur bezit. Langzaam begint het te dagen, het besef door te dringen in de diepere gelegen kamers van mijn bewustzijn, het is echt waar: ingehaald door een tanzaniaan. Slecht een klein incident, vast weinig zeggend voor een gemiddelde webloglezer, voor mij: tekend. Het schetst mijn invoegen in de afrikaanse cultuur. Mijn blanke uniciteit lijkt langzaamaan te vervagen waar ik mij nu niet meer op het gebied van mij haastig voortbewegen echt kan onderscheiden van de rest van de zwarte massa die hier de straat als vervoersmiddel gebruikt.
Hi! I is fine. Ben van de week naar het rwandese tribunaal gegaan, very interesting. Die genocide blijft me fascineren. Was samen met zweeds rechtenstudente, die kon me er van alles over vertellen, hebben een recktzitting bijgewoond, ging allemaal erg professioneel te werk, zijn echt de ‘big fish’ die hier terecht staan en zo’n proces duurt vele jaren. Inmiddels zijn er ook 4 andere ned. Studenten gearriveerd die ook bij SNV, de organisatie waarmee ik samenwerk, werken. Doen me herinneren hoe duf nederlanders kunnen zijn, jullie niet hoor;) Ik voel me mentaal sterk hier, mijn geest is helder. Leven is duidelijker en minder ‘blurred’ als thuis, er komt veel minder bij kijken dat maakt het makkelijker in a way. Maar dat is gewoon omdat ik ‘weg’ ben, en je daarom een minder complex leven leidt dan de plek waar je woont. Goed, (als ik genoeg heb van m’n eigen gebrabbel) Ben tegen een cultuurverschil opgelopen, waar ik niet zo blij mee ben, dat is de afhankelijkheid van mensen hier. Wat betreft mijn onderzoek betekent dat een erg grote donorafhankelijkheid, mensen die bij een goed doel werken werken meer als een soort ambtenaren en zien het gewoon als hen job, er lijkt weinig diepe innerlijke passie achter schuil te gaan. Natuurlijk kan ik dat niet van buitenaf niet voor ze beoordelen, maar bijvoorbeeld: ik wil een event gaan organiseren waarbij ik alle organisaties die ik geinterviewd heb uitnodig en mijn bevindingen presenteer en een ‘game simulation’ met ze speel en ze hierna ook inzicht geef in de hieruit te leren lessen en resultaten. Ook zal Dirk Jan Koch, mijn begeleider, die speciaal hiervoor over zal komen vliegen, een korte lecture houden. Maar kom er nu achter dat mensen niet zullen komen om iets te leren, de enige drijfveer is geld. Overal waar Tanzanianen komen naar een workshop of een conferentie (waar wij zelf geld zouden moeten betalen als toegang), verwachten ze een ‘sitting fee’. Hoe belachelijk is dat??? Geld krijgen om zelf iets te leren. Wordt nog een probleem voor mijn onderzoek want ik zal ze ook sitting fees moeten gaan betalen. Mij is uitgelegd dat het komt door schoolsysteem, mensen wordt niet geleerd zelf kritisch na te denken, mensen stellen geen vragen, wat bij ons juist erg gestimuleerd wordt. Iedereen stelt zich afhankelijk op van de leider (erg hierarchisch). Een vakkenvuller zet gerust een watergallon van 5l op de bovenste plank zonder er zelf bij na te denken dat het efficienter zou zijn, om de zware dingen onderaan te plaatsen. Het schudden van speelkaarten slaat ook nergens op, iedereen doet het op eenzelfde manier, waarbij maar 1 kaart van plek wisselt, als ik dit ‘aankaart’, is het alsof ze hier zelf nog niet bij stil gestaan hebben. Allemaal van die kleine dingetjes. Waar ik de tanzaniaanse cultuur op sommige punten erg kan waarderen (openheid, vrolijkheid, sociaal, relatiegerichtheid) waardeer ik de nederlandse op andere punten weer meer (zelfstandigheid, afspraken nakomen, innovatiegerichtheid). Hoop dat ik terugkeer met een mix van ‘best of both worlds’;). Denk eraan om binnenkort van hostel te switchen, betekent wel dat ik mijn kast verlies en vanuit backpack moet gaan leven, maar is toch iets gezelliger hostel. Heb ook een aanbod gekregen om in te trekken bij paar meiden in appartementje, maar denk niet dat ik dat doe. Overal op straat wordt hiphop gedraaid, echt ‘de muziek’ hier. Dat sluit dus prima aan. Richard, mijn Tanzaniaanse vriend, is inmiddels weer terug uit Dar es Salaam waar hij was met de bedoeling de bevalling van zijn vrouw bij te zijn, maar heeft toch besloten dat hij in Arusha moet zijn om geld in het laadje te brengen. Sorry, dat ik deze keer niet echt spannende verhalen heb, heb nu ook maar gewoon mijn dagelijks leventje hier. O, mijn african suit blijkt toch wel een succes te zijn Hij is wat aangepast en is nu perfect fit, fotos volgen.

Ps Elise: your wise lesson for today: If today wasn’t your friend, it was your teacher.

Ps. Wim en Billy; oi, ga ik van jullie winnen… zit al over de 15 (exl ex-pats).

Ps. Jan-Willem doe ze maar knuffel terug, wordt dan een groepshug denk ik;)

Ps. Paulio en??? Arianne al een baby lichter? Heb al vriendje met hem/haar gemaakt over de site;)

Ps. Goedie de Tanzianen profiteren van al de fitnesswijsheden die je me geleerd heb. How’s life in Utrecht?

Ps. Stephan kan ik alvast wat bestellen voor als ik terugkom? (sla alleen dat soepje vooraf maar over..)

Ps. 3e jaars studiegenootjes: goeie reis!! Veel plezier in Ghana, Zuid Afrika en Chili.

Ps. Tirs al nieuwe krielkippen? They got loads of them over here. Should I bring one?

Ps. Voor de geintereseerde: Markus 11:20-25.

Ps. Wiebe from 4C somebaseball cards, some ...mchhuuummm piety.. he was pretty old you know.. Een onvergetelijke tijd onder de Russen gewenst.

Ps. Thijs The chinaman is NOT the issue here, dude..

Ps. Bas Hey, djude.. ben nog niet op straat aangesproken door mensen die me van wikipedia kennen ofzo, ook blijkt BANO hier nog niet echt een begrip, maar ze zeggen dat Afrikanen wel in meer dingen wat achterlopen. Samesame. Groetjes!

Ps danielle Nog helemaal niets van carnaval gemerkt hier, vraag me af of dat hier bestaat. Valentijn werd wel lichtelijk gevierd (heb zelf ook nog wat gekregen hier). Feest ze dan maar in Limburg. Groetjes aan Guido. Ciao! Janno.

Ps Lara, al een beetje aan de boerenkool met stampot kunnen wennen? Leven vast wat minder spannend nu je weer thuis bent, maar Nijmegen blijft altijd een prima plek om rond te hangen toch? Wat doe je nu eigelijk? Weer terug bij de Amuse, dan wisselen Laura en jij elkaar wel leuk af. Wel gaaf om sneeuw te zien bij terugkomst, hoewel ik het niet erg vind dat de zomer gaat beginnen als ik terugkom. Besito, Janno. Ps. Capoeira wel blijven oefenen, he?

Ps Anne gezellig, dan pakken we een terrasje als we terug zijn. Geniet van je extra dagen in Jemen.

Ps Jokieboy Groetjes terug aan jou en Jalien.