Ontwikkeling van land geruild voor een flesje cola
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Janno
25 Juni 2009 | Zambia, Lusaka
‘Can Zambia do without foreign aid?’
is de vraag het radiostation aan haar luisteraars voorlegt. De discussie die dit veroorzaakt, vind haar wortels in het recentelijk terugtrekken van donors vanwege het corruptieschandaal binnen het ministerie van gezondheidszorg. Terwijl de gezondheidszorg hier hemelschrijnend is en in sommige delen van het land non-existent, rijdt de minister rond in een grote Hummer. 12 miljoen dollar is verduisterd. Nederland net als Zweden heeft alle financiële steun stopgezet aan het ministerie van gezondheid. Natuurlijk zijn de gedupeerde allereerst de allerarmsten die geen geld hebben om naar een privékliniek te gaan, is het goed een duidelijk signaal af te geven dat zoiets echt niet kan. In de spits haalt dit waarschijnlijk maar een kleine column op p.5, hier heeft het een heftige discussie aangelaaid. De Zambiaan is Boos. Boos op haar vertegenwoordigers, boos op de overheid en haar mismanagement. De overheid functioneert niet en de zelfverrijking waaraan zovelen Afrikaanse landen aan zijn deelgevallen is ook hier nu onmiskenbaar. Het gezondheidspersoneel heeft er genoeg van onderbetaald te krijgen, terwijl de overheidfunctionarissen zichzelf blijven verrijken en zijn nu al meer aan een week in staking.
Na twee weken van publieke ophef, heeft de president nog steeds geen commentaar op de situatie gegeven. Typerend voor de manier waarop hier politiek wordt bedreven. De overheid wordt niet verantwoordelijk gehouden voor zijn daden. Dit lijkt een structureel probleem van elk op dit continent gevestigde land. Sinds onafhankelijkheid is er slechts 1 partijwisseling geweest. Het is een algemeen patroon in Afrika dat de regerende partij opnieuw in power wordt gekozen. De lager het risico om te worden afgerekend op beleid, de hoger de waarschijnlijkheid dat de overheid zich niet zal inzetten voor haar bevolking. Met de garantie toch wel weer opnieuw gekozen te worden en de garantie dat het buitenland ze toch wel blijft funden omdat ze immers voldoen aan het door ons zo gekoesterde model van democratie, ontbreekt elke stimulans om zaken wezenlijk te veranderen. De huidige status quo die de overheid voorstaat, staat ontwikkeling in de weg. Hier loop ik dagelijks tegenaan in mijn werk als ik het veld inga.
Vandaag heb ik een presentatie gegeven voor allerlei overheidsmensen over hoe de boer toegang kan krijgen tot een eerlijke markt. Als ik de zaal rondkijk zie ik ongeïnteresseerde gezichten van diegene die betaald krijgen om vooraan te staan bij het behartigen van belangen van de boeren. De man die achterin in slaap valt en de totale non-respons op een vraag die ik stel, is tekenend voor de passieve houding van deze overheidsfunctionarissen. Als de bijeenkomst is afgelopen komt er zowaar een vraag uit het publiek; wat we ze te bieden hebben aan snacks en drinken? Om niet met de lokale overheid in conflict te komen moeten we het centrum in om voor iedereen een flesje cola te gaan halen. Als alle flesjes zijn uitgedeeld, verlaat ik gedesillusioneerd de kamer.
De flesjes die zojuist door mn handen gleden staan symbool voor het gevestigde belang dat overheidsfunctionarissen hebben bij het vasthouden aan ‘business as ussual’. Op het moment dat we de districten ingaan om iets te verbeteren voor de boer, worden we geconfronteerd met overheidspersoneel die ons tegenwerkt vanwege gevestigde belangen in het huidige systeem. Bang als verandering dat ze zijn voor verandering, houden ze vast aan de paar centen die ze hebben gekregen als handout of zelf achterover hebben kunnen drukken. Deze paar centen, weerhoudt hen en hun landgenoten ervan ooit een beter land op te bouwen voor hun kinderen. Verandering gaat mede hierdoor traag in een land als deze.
Juist om die reden zijn de eerder geschetste recentelijk ontwikkelingen in dit land hoopgevend. Balkende mag een suf kapsel hebben, maar als de overheid hier ook maar enigszins zou functioneren als de onze, is er zoveel te winnen in dit aan armoede genagelde land. Daarom is het goed dat Nederland een duidelijk signaal geeft niet onvoorwaardelijk geld in een land te pompen, en is het hoopgevend dat de protesterende Zambiaan nu eindelijk genoeg het lot in eigen hand lijkt te nemen.
Uw verslaggever rechtstreeks vanuit Lusaka,
ps. dit weekend ga ik een trip maken op mn motorbike. Bestemming: onbekend, I just see where the road takes me... dit wordt mijn 'into the wild' experience. met enkel een tentje en wat spullen ga ik de bush in, om mezelf te verliezen in de natuur. volgende week een verslag en foto's:)
is de vraag het radiostation aan haar luisteraars voorlegt. De discussie die dit veroorzaakt, vind haar wortels in het recentelijk terugtrekken van donors vanwege het corruptieschandaal binnen het ministerie van gezondheidszorg. Terwijl de gezondheidszorg hier hemelschrijnend is en in sommige delen van het land non-existent, rijdt de minister rond in een grote Hummer. 12 miljoen dollar is verduisterd. Nederland net als Zweden heeft alle financiële steun stopgezet aan het ministerie van gezondheid. Natuurlijk zijn de gedupeerde allereerst de allerarmsten die geen geld hebben om naar een privékliniek te gaan, is het goed een duidelijk signaal af te geven dat zoiets echt niet kan. In de spits haalt dit waarschijnlijk maar een kleine column op p.5, hier heeft het een heftige discussie aangelaaid. De Zambiaan is Boos. Boos op haar vertegenwoordigers, boos op de overheid en haar mismanagement. De overheid functioneert niet en de zelfverrijking waaraan zovelen Afrikaanse landen aan zijn deelgevallen is ook hier nu onmiskenbaar. Het gezondheidspersoneel heeft er genoeg van onderbetaald te krijgen, terwijl de overheidfunctionarissen zichzelf blijven verrijken en zijn nu al meer aan een week in staking.
Na twee weken van publieke ophef, heeft de president nog steeds geen commentaar op de situatie gegeven. Typerend voor de manier waarop hier politiek wordt bedreven. De overheid wordt niet verantwoordelijk gehouden voor zijn daden. Dit lijkt een structureel probleem van elk op dit continent gevestigde land. Sinds onafhankelijkheid is er slechts 1 partijwisseling geweest. Het is een algemeen patroon in Afrika dat de regerende partij opnieuw in power wordt gekozen. De lager het risico om te worden afgerekend op beleid, de hoger de waarschijnlijkheid dat de overheid zich niet zal inzetten voor haar bevolking. Met de garantie toch wel weer opnieuw gekozen te worden en de garantie dat het buitenland ze toch wel blijft funden omdat ze immers voldoen aan het door ons zo gekoesterde model van democratie, ontbreekt elke stimulans om zaken wezenlijk te veranderen. De huidige status quo die de overheid voorstaat, staat ontwikkeling in de weg. Hier loop ik dagelijks tegenaan in mijn werk als ik het veld inga.
Vandaag heb ik een presentatie gegeven voor allerlei overheidsmensen over hoe de boer toegang kan krijgen tot een eerlijke markt. Als ik de zaal rondkijk zie ik ongeïnteresseerde gezichten van diegene die betaald krijgen om vooraan te staan bij het behartigen van belangen van de boeren. De man die achterin in slaap valt en de totale non-respons op een vraag die ik stel, is tekenend voor de passieve houding van deze overheidsfunctionarissen. Als de bijeenkomst is afgelopen komt er zowaar een vraag uit het publiek; wat we ze te bieden hebben aan snacks en drinken? Om niet met de lokale overheid in conflict te komen moeten we het centrum in om voor iedereen een flesje cola te gaan halen. Als alle flesjes zijn uitgedeeld, verlaat ik gedesillusioneerd de kamer.
De flesjes die zojuist door mn handen gleden staan symbool voor het gevestigde belang dat overheidsfunctionarissen hebben bij het vasthouden aan ‘business as ussual’. Op het moment dat we de districten ingaan om iets te verbeteren voor de boer, worden we geconfronteerd met overheidspersoneel die ons tegenwerkt vanwege gevestigde belangen in het huidige systeem. Bang als verandering dat ze zijn voor verandering, houden ze vast aan de paar centen die ze hebben gekregen als handout of zelf achterover hebben kunnen drukken. Deze paar centen, weerhoudt hen en hun landgenoten ervan ooit een beter land op te bouwen voor hun kinderen. Verandering gaat mede hierdoor traag in een land als deze.
Juist om die reden zijn de eerder geschetste recentelijk ontwikkelingen in dit land hoopgevend. Balkende mag een suf kapsel hebben, maar als de overheid hier ook maar enigszins zou functioneren als de onze, is er zoveel te winnen in dit aan armoede genagelde land. Daarom is het goed dat Nederland een duidelijk signaal geeft niet onvoorwaardelijk geld in een land te pompen, en is het hoopgevend dat de protesterende Zambiaan nu eindelijk genoeg het lot in eigen hand lijkt te nemen.
Uw verslaggever rechtstreeks vanuit Lusaka,
ps. dit weekend ga ik een trip maken op mn motorbike. Bestemming: onbekend, I just see where the road takes me... dit wordt mijn 'into the wild' experience. met enkel een tentje en wat spullen ga ik de bush in, om mezelf te verliezen in de natuur. volgende week een verslag en foto's:)
-
25 Juni 2009 - 18:41
Mama:
He Janno,
Good to hear all the from Africa. We hadden van de week twee studenten MA pentecostal studies hiert voor Goreng boontjes en niet macaroni. Vooral de broeder uit Ethiopie heb ik uitgevraagd. Een super avond!Africa is on the move!Wat heftig is de problematiek van Zambia!
Wens je een prachtig weekend angels watching over me.
liefs mama -
26 Juni 2009 - 17:56
Liesl:
Broertje miss you. Doe je wel voorzichtig into the wild? And remember: 'Happiness is only real when shared'. :) -
27 Juni 2009 - 08:56
Malou:
Cool verhaal! En die motor is wel heel stoer! Kijk uit voor rare bessen...(into the wild) :-)
x vanuit Laos -
28 Juni 2009 - 08:33
Veron:
Heeeey bud! Goed om weer wat van je te lezen! Alweer veel bekenden gezien in Lusaka? Bevalt Lusaka life je weer goed? Veel plezier dit weekend op je trip! Wij zitten nu in Cambodja. Weer een heel ander land dan Vietnam, maar ook weer geweldig. Knuffels uit Pnhom Penh! -
29 Juni 2009 - 07:02
Roos:
vooral blij met je hoopgevende afsluiter :) keep up the good work! -
29 Juni 2009 - 17:42
Sarah:
He Janno, ik belandde op je Zambia deel 2-site, leuk om zo een beetje op de hoogte te blijven van wat er allemaal speelt; politiek en in huize Twin Palm road! Ik ben hard bezig mijn onderzoeksdata in een scriptie te verwerken terwijl de bieb hier met de naderende vakantie steeds leger wordt, dat steekt toch schraal af bij het mooie Zambia... dus geniet! en de groetjes aan het huis en zijn inwoners, Sarah
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
