as far as the eye can see..

Hallo allemaal! Het is vandaag weer special day, zon schijnt lekker en ga zo een weeshuis bezoeken ergens buiten de stad, bij de vrouw van wie ik de laptop te leen heb gehad. Heb m'n kerk nu gevonden hier, ze willen dat ik nu ook in het praiseteam kom, willen dat ik voor ze ga zingen, heb het ze sterk afgeraden... Vorige week zondag ben ik naar een meeting hier in Arusha geweest, was een bekende spreker, het was de laatste dag dat hij er was, er massas mensen waren er naartoe gestroomd om naar hem te luisteren. Was gewoon ergens op een grasveldje, geen aankleding, stond op een klein heuveltje, het uitzicht was indrukwekkend, tienduizenden mensen samengestroomd om uit de bijbel te horen, wat een ongelovelijke honger hier, m'n hart werd er helemaal blij van bij dit aanzicht, so many people, as far as the eye can see... 8 dagen lang. Het onderzoek loopt goed, heb al 22 questionairres afgenomen, ben wel klein beetje trots op mezelf;) en ben hard aan het nadenken over the pokergame die ik me de vertegenwoordigers van organisaties ga spelen, heb gisteren met wat vrienden proefgespeelt, liep beter dan ik had gedacht. Vind het nog steeds grappig idee om potje met de mensen te gaan 'pokeren' voor m'n onderzoek. Hoop alleen echt dat ze op komen dagen, maak ik me wel een beetje zorgen over, mijn begeleider is hier echt te optimistisch over (en dacht dat ik er een was). Ik ben inmiddels van hostel verhuist, naar minikamertje van 4m2 maar in een gezellig afrikaans aangekleed hostel, met dakterras:) hier ontbijt ik elke ochtend en kijk dan uit over de stad op te kijken of het er nog even mooi als altijd bij ligt. Overal waar ik ben, heb altijd uitzicht op Mount meru, very nice mountain, het kleine broertje van Kilimanjaro, deze heb ik nog niet kunnen zien van hier, schijnt wel te kunnen met helder weer. Ben gister voor het eerst de 'bush' ingeweest, en eindelijk hutjes gezien. Naar maasaimarket geweest, lopen best veel hier van rond (uit peyenenburg reclame), herkent ze aan de rode kleden om zich heen geslagen, gaten in de oren, en stok in de hand. Heb al redelijk sociaal netwerkje hier inmiddels, telefoon laat vaak van zich horen, mensen bellen echt veel hier, hoewel ze er amper geld voor hebben, maar kwestie van prioriteiten hier denk ik. Alles z'n gangetje hier, nog nieuws uit nederland? doet de lente al haar intrede? de tijd gaat hier nu best snel. Geniet van de eerste zonnestralen, ik zal er wat meebrengen als ik terug kom. Groetjes vanuit het land van Timon en Pumba! Janno.