bad luck...

Zoals de vorige titel al aangaf, was mijn leventje hier weer terug naar het normale donderdag. iets te normaal naar mijn idee. Na enige reflectie op mijn naar routinematige neigende dag, was een zoektocht naar nieuwe spanning begonnen. Deze kreeg weldra gestalte door het impulsieve idee om maar de volgende ochtend vroeg een bus naar Dar es Salaam te pakken. zo gedacht, zo gedaan. de volgende middag was ik in dar beland en blij met deze nieuwe wending die ik in mijn leventje hier had aangebracht. Het weekend pakt minder rooskleurig uit dan gewenst; geen vrolijk pasen voor mij. afgel za ben ik bestolen. Twee tanzanianen trokken hele dag met me op en nodigde me uit voor muziekevent voor pasen, en dacht kan ik wel even uitchecken, belanden in auto die ons daar brengt, en 1 steekt opeens joint aan en bied mij die aan, wel hij zelf rookt, na mijn afslaan. Het volgende moment kloppen 2 (fake) politieagenten op het raam en vallen de auto binnen. Zijn heel boos en vallen tegen me uit. Controleren mijn tas op drugs, maar komen dan geld tegen. Ik heb nog geen moment in tanzania zoveel geld bij me gehad (net max. gepind en borgsom van de laptop net teruggehad) pakken al het geld eruit en mijn mobiel en word de auto uitgezet. Als ik terugdenk was het allemaal er professioneel en in detail opgezet. dit grapje kost me een slordige 500 euro in cash+ mobiel. Als ik later in m'n hostel aankom, ontdek ik vervolgens dat al mijn spullen daar door de schoonmaakster zijn meegenomen. just one bad day. Ik blijf met 1 paar kleren en wat papieren en camera en mp3 over (zelfs m'n favoriete boek is weg) en afgesloten van de buitenwereld. Op goed geluk weet ik de volgende morgen Richards huis te vinden, en ga met hem naar de paasdienst. Deze is bemoedigend en geeft me nieuwe kracht. Ben weer on top of the game alhoewel nog wel wat vraagtekens overblijven over wat nu te doen. De afgelopen dagen ben ik bezig geweest met politieonderzoek en mijn spullen uit het hostel terug krijgen. Dit blijkt erg tijdconsumerend en heb na er nu 3 dagen aan gegeven te hebben, dan ook schoon genoeg van. Pak morgenochtend gewoon de boot naar zanzibar en ga op een strandje een boek lezen;) heb sterk het idee dat de politie ook in de zaak involved is, en heb dus vooral, na al mijn filmkennis verzameld te hebben, zelf voor FBI-agent gespeeld, had wel wat, al gaat het in de films wel altijd wat soepeler. Ondanks alles, ben ik nog steeds in goede hum en neem ik het leven nog steeds allemaal in dankbaarheid aan. Life's like a box of chocolat, en na een vies chocolaatje, pak ik daarna vast een lekkere. Die ga ik zometeen op het strand van zanzibar oppeuzelen;) Veel liefs jullie kant op en tot snel, Janno.