Een dagje werken bij de VN
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Janno
04 December 2008 | Zambia, Lusaka
De vroege zonnestralen maken me wakker, een nieuwe dag in Zambia, een nieuwe dag werken bij de VN. Na een vlug ontbijt toetert de uit Somalië afkomstige Kathra naar de poort. Op de weg naar werk word ik door haar voorzien van live-commentaar van alles wat er zich op de weg begeeft. Alle bestuurders op de weg die haar niet voor laten gaan worden uitgescholden voor ‘cow’ of ‘monkey’. Als ze uitstapt zegt ze altijd ‘oh, another day in paradise’. Ik loop mn office binnen, groet Felix mn boss. Ik kijk op mn to-do lijst en begin mn dag. Ik begin met een stuk te schrijven met een rechtvaardiging voor het hoofdkantoor in Rome over waarom we in bepaalde gebieden in Zambia boeren willen gaan helpen en niet in andere. Hiervoor heb ik mooie mappen nodig die laten zien wat potentiële agriculturele gebieden zijn, en waar ze armsten in Zambia zijn geconcentreerd. Ik bel via de interne lijn met de map-unit en zeg wat ik nodig heb, de altijd goedgemutste Alfred aan de andere kant van de lijn begint te lachen zoals altijd hij iets voor je moet doen en dan zegt ie dat het geen probleem is. Omdat ik weet dat dat wel zo is, besluit ik zelf ook naar het hoofdgebouw te lopen om samen met hem de mappen in orde te brengen zodat ik weet dat het gebeurd. Op de map-unit wil ik vanaf volgende week ook 1 dag in de week stage gaan lopen, I like my maps. Terug in office loop ik mn collega’s langs en praat over hoe hun dag is. Alle deuren in het bijgebouw waar ik werk staan altijd open en de werkdruk is nooit te hoog om even bij elkaar binnen te lopen. Het informele koppel ik met wat verzoeken om informatie over de voedselhoeveelheden die we nodig hebben voor de verschillende projecten van WFP en in welke gebieden die zich bevinden. Dan loop ik langs Lusako, de man die alle projecten hoort te evalueren, alle weken vraag ik hem om met een budgetvoorstel van de verwachte evaluatiekosten voor het boerenproject op de proppen te komen. Als ik een stap in zn kantoor zet verschuift zijn papier boven zn hoofd en verschijnt er een schuldige blik op zn gezicht. Ik moet lachen, het voelt raar dat je als stagiaire achter mensen aanzit die hier al heel lang werken. Het voelt dan ook niet zozeer als een stage, maar meer als een baan. Ik wordt niet bij het handje genomen en ze vertrouwen me, bij gebrek aan mankracht, van alles toe. Ik loop weer terug naar mn office en check mn interne en persoonlijke mail. Er gaan een hoop van die emotionele of grappige forwardmailtjes over de interne mail, Zambianen zijn hier gek op. Ik typ weer wat verder aan het rechtvaardigingstuk en om 11 uur heb ik een afspraak met een maïshandelaar. Ik stap in de auto en laat me rijden naar het industriële terrein waar de afspraak is. Ik stel me voor en krijg wat drinken aangeboden. Ik probeer informatie los te wringen nodig voor het opzetten van het boerenproject (P4P). We werken veel samen met bedrijven wat op zich wel interessant is. Het is leuk om te merken hoe makkelijk overal binnenkomt als je de naam van WFP laat vallen, zo anders toen ik als studentje onderzoek deed bij ontwikkelingsorganisaties. Terug op de weg, besluit de chauffeur nog even wat eigen zaakjes te regelen, hij koopt wat beltegoed en we gaan naar het pakhuis van WFP. Op het moment van ons aankomen, worden er net twee grote trucks geladen met voedsel voor Kongo. De namen van donorlanden Japan en de VS staan groots op de zakken maïs en kannen bakolie. Veel van de Amerikaanse kannen bakolie is gaan lekken onderweg. Ik vind het maar stom dat ze dat eten over de hele wereld verschepen. 1 voor 1 rennen jongens af en aan met grote zakken maïs op hun hoofd opgejaagd door de man die ze op de truck laad. Het is maar irreëel als je bedenkt dat voedsel over de hele wereld verscheept wordt om mensen van hongerdood te redden, lang niet altijd met succes, omdat 1 of andere gast in Oost-Kongo heeft verzonnen weer een nieuw dorp aan te vallen. Goed terug naar mn werkdag. Terug op kantoor loop ik langs mn baas die buiten zn stress staat uit te roken. Ik bel weer een paar mensen waar informatie blijft en rond mn stukje af. Ik stuur het naar het hoofd van WFP hier, Pablo een vroegere socialist uit Equador. De enige manier om hem er ook daadwerkelijk naar te laten kijken is langs te gaan, en dat doe ik dan ook. Op zn kantoor word ik hartelijk ontvangen, hij is heel blij met het jonge bloed dat door WFP stroomt deze maanden. Mn jongste collega is 36, hoewel dit helemaal niet zo voelt, de mensen gedragen zich allemaal bijzonder jong hier, goed voor een hoop gezelligheid. Na een blik te hebben geworpen op het stuk, begint hij wildzwaaiend door zn kantoor te paraderen, zijn visie over WFP en het project uiteenzettend. Het is een inspirerende man, hoewel het moeilijk is om ertussen te komen. Na wild aantekeningen te hebben gemaakt van dit liveoptreden van Pablo weet ik wat me te doen staat en ga terug om de boel te reviseren. In het office naast me hoor ik de motivatiespeeches die Shannon naast me zit te luisteren, hier zijn Zambianen eveneens dol op. Onze chauffeur zit soms hardop mee te praten met de peptalk speeches op de radio van 1 of andere predikant of goeroe. 1 uur het is lunchtijd (koffiepauzes kennen ze hier niet). Ik ga met veron die in het andere gebouw werkt en met teeth naar de overkant om nshima (lokale deegachtige maisspecialiteit) te eten. De vrouw achter de balie moet lachen als ik dr in de lokale taal aanspreek. Tijdens de lunch ben ik waarschijnlijk de enige in de wijde omtrek die het presteert om n plekje in de zon op te zoeken. Ik geniet hier nog elke dag van deze gele bol. Het tweede gedeelte van de dag gaat altijd een stuk sneller, ik volg de dingen die nog liggen van de ochtend op en probeer tussendoor wat mails te beantwoorden. Ik doe nog een ronde langs alle offices om te socializen en bel nog wat mensen na, en werk aan de vormgeving van het nieuwste P4P document dat naar de donors gaat. Om wat na vijven komt de Somalische zeggen dat we gaan. Weer een dag bij de VN voorbij. Na het werk pak ik nog een filmpje gevolgd door een pizza omdat het ‘terrific tuesday’ is en 2 voor de prijs van 1 kunt krijgen. Als ik erover nadenk is het leven voor mij hier niet eens zo anders.
Wist-je-dat:
- we hier elke donderdag studenten-stap in ere houden. vanavond is het weer zo ver, elke donderdag is promotie en dan krijg je lootjes voor loterij, tot nu toch hebben we elke keer de loterij gewonnen (bij gebrek aan tegenstanders), hoe leuk. fingers crossed for vanavond
• als je hier mensen een koekje aanbiedt, ze niet 1 maar een handvol pakken
- ik hier cowboy-boots gekocht heb
- vandaag verhuis naar downtown, weg van de grote villa's en hekwerken, ik slaap wel in het meest scrubby hostel van lusaka, maar zit heerlijk centraal in de stad.
- fietsen in lusaka niet zo'n succes blijkt te zijn.
- ik vrijdag mn scriptie ingeleverd heb!!! ow happy day...
kan ik nu nog meer van heerlijk ontspannen zambia genieten.
Wist-je-dat:
- we hier elke donderdag studenten-stap in ere houden. vanavond is het weer zo ver, elke donderdag is promotie en dan krijg je lootjes voor loterij, tot nu toch hebben we elke keer de loterij gewonnen (bij gebrek aan tegenstanders), hoe leuk. fingers crossed for vanavond
• als je hier mensen een koekje aanbiedt, ze niet 1 maar een handvol pakken
- ik hier cowboy-boots gekocht heb
- vandaag verhuis naar downtown, weg van de grote villa's en hekwerken, ik slaap wel in het meest scrubby hostel van lusaka, maar zit heerlijk centraal in de stad.
- fietsen in lusaka niet zo'n succes blijkt te zijn.
- ik vrijdag mn scriptie ingeleverd heb!!! ow happy day...
kan ik nu nog meer van heerlijk ontspannen zambia genieten.
-
04 December 2008 - 13:47
Mama:
Janno, terrific job ben je aan het doen, wat leuk dat je ons allemaal een dagje op bezoek meeneemt.
Hier is het aan het sneeuwen en komt het avondje van Sinterklaas heel dicht bij, we will miis you eh.
Kunnen we ook pakketjes sturen via de UN naar jou wil je dan vlug een adres geven, van de UN, met garantie dat het ook aankomt graag. Hebben ze eigen Un vluchten voor zoiets? wie weet zie je dan binnenkort wat verschijnen.
Heel veel liefs,
Mama
-
04 December 2008 - 13:56
Jarik:
Hey Janno,
goed om te lezen dat je het naar je zin hebt en dat je vol geestdrift kunt werken aan je project.
Mich en ik zitten op Curacao nu, als net afgestudeerde tandartsen een beetje uit te rusten van de hectische studietijd.
En dat lukt goed :)
Ciao! -
04 December 2008 - 14:20
Janno Van Der Laan:
hey mam,
ik heb mn adresgegevens op mn vorige log onderaan gezet, het is geen TNT:p maar post is wel veilig hier. ow snowy snowy, kank me hier nou niks bij voorstellen, maar een witte pakjesavond lijkt me niet mis. Groetjes aan de goedheiligman and save me some presents.. -
04 December 2008 - 15:01
Veron:
Bud, wat een mooi verslag. Kan niet anders zeggen... Je bent wel vergeten dat Khatra en Precious gewoon jonge bloempjes van 26 zijn. Enne, besteed jij echt zoveel tijd aan socializen daaro? Ik zit echt in het verkeerde gebouw. Nieuw plan: vaker naar de Annex lopen. Tot slot: "Help Honger de Ruimte uit" via "Purchase for Pluto". We are the UN and we come in peace! Hoezee! Er zit weer een dag op! Donderdag Savanna avond, here we come! -
06 December 2008 - 09:48
Jorike:
sounds like you are in the right place! Leuk te lezen joh. Ik ga vanaf medio februari naar sri lanka werken voor zoa vluchtelingen zorg als mijn visum tenminste doorgaat ;) Gefeliciteerd met het inleveren van je scriptie, glorie moment!! succes daar nog ff!! kus -
09 December 2008 - 14:44
Hans:
Maps!!! daarmee wil ik ook werken. Ik kwam laatst toevallig een vacature tegen voor een GIS-specialist voor een VN ontwikkelingsorganisatie, ik weet niet meer welke. Kaartdata verzamelen (!) en beheren voor heel Afrika, is misschien iets boven mijn niveau :), maar wie weet, één dag...
leuke post, ik kan me er denk ik best wat bij voorstellen, maar ook heel anders natuurlijk dan 2 weken even met zo'n handploeg zwaaien in mbanza ngungu...
groetjes,
Hans -
10 December 2008 - 04:11
Rina V.d.Laan:
Hoi Janno,
Leuk om je zo eens een dagje te volgen. 't Blijft een vreemd idee dat je daar zo ver weg zit. Tot wanneer eigenlijk?
Hier is alles o.k. Timon is net twee weken hier geweest en dat was natuurlijk heel gezellig.
Sterkte daar en be blessed. -
10 December 2008 - 15:11
Lau:
Je scriptie is af!!! Gefeliciteerd!!! Wat goed zeg dat je dat nog voor elkaar hebt gekregen naast je stage.
Leuk berichtje, heel leuk om te lezen hoe een dag eruit ziet voor je:).
Ik begin weer op te knappen na een week buikgriep...blk...heel ellendig gevoeld maar het gaat weer. Hoop snel weer aan de slag te kunnen. Binnenkort weer een update...hoewel ik dus even een week gemist heb.
Kus -
11 December 2008 - 10:36
Lara:
Klinkt goed dat werken voor de VN. Begrijp ik nou goed dat je een chauffeur hebt die je door Lusaka rijdt? Tsss...beetje fancy hoor ;)
Ik ben inmiddels in Lilongwe. Heb een stelletje ontmoet dat morgen of zaterdag naar Lusaka rijdt. I am on my way!! Zie ik je dit weekend??
Liefs Lara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
